Wat is vandaag de dag het wezenlijke wat nodig is? Heb je gevoel voor humor of juist niet?
Wat voor mij echt belangrijk is, is de humor die we allemaal in ons hebben. Het kan soms even weg zijn, maar ergens diep van binnen blijft het altijd aanwezig. Het hoeft alleen maar geactiveerd te worden.
Hoe doe je dat? Hoe kun je vanuit een sombere gedachte iets spontaans, iets onzinnigs zeggen? Gewoon doen.
Ik heb vaak gemerkt in mijn leven dat wat ik ook zei het leek niet te veranderen. Het leek soms net alsof een stemmetje diep van binnen me tegenhield, niet blij wilde zijn. Niet wilde dat ik op de een of andere manier uit mijn cocon stapte.
Maar het is wel gelukt. Hoe? Door mijn humor. Mijn humor heeft me er telkens weer doorheen geholpen. Mijn humor heeft er voor gezorgd dat ik elke keer weer een stapje verder uit mijn cocon stapte. Gewoon door iets geks te zeggen, te doen of dat je iets geks opvalt.
Kijk eens goed om je heen. In deze tijd vooral. Want al die mondkapjes is net een fabriek. Wat zie je buiten die mondkapjes om? Ik zie heel veel, elke keer weer. Net zoals toen de mensen zonder mondkapjes liepen. Het is soms iets heel kleins: je kijkt naar een boom en ziet daar, in de stam, een figuur. Of zoals vanmorgen: je ziet een elfenbankje tegen de boom op ongeveer 4 meter hoogte. Kunnen de elfjes daar wel op komen? Natuurlijk: ze hebben toch vleugeltjes.
En zo heb je weer gelachen.
Want een dag niet gelachen is een dag niet geleefd. Maak er iets moois van.
